سرکنگبین از دارو های مهم و پرکاربرد در طب سنتی ایران بوده است که از آن در درمان بیماری های لاعلاج استفاده میشده. در واقع حکیمان طب سنتی سرکنگبین را یک داروی همه کاره میدانند. سرکنگبین از ترکیب سرکه ( سرکه سیب ، سرکه انگور ) و انگبین ( عسل طبیعی ) تشکیل شده است.
مواد اصلی تشکیل دهنده سرکنگبین دارای دو جز پایه است ، یک جز شیرین ( طبع گرم ) که عسل و در بعضی مواقع شکر است ( که به آن سکنجبین میگویند) و یک جز ترش ( طبع سرد ) که میتوان از انواع سرکه های سیب ، انگور و .. استفاده کرد.
نکته جالب در رابطه با سرکنگبین این است که با تغییردر میزان جز ترش و جز شیرین بکار رفته در تهیه آن طبیعت و شدت اثر گذاری و درمان آن نیز تغییر میکند. و با تغییر این دو جز پایه میتواند برای هر طبعی مورد استفاده قرار بگیرد.
نوع ساده سرکنگبین که همان ترکیب سرکه و عسل است با همه بدن ها سازگاری دارد و طبع سرکنگبین متعادل است اما با اضافه کردن گیاهان دارویی متنوع به آن میتوان انواع مختلفی از سرکنگبین را تولید کرد که دارای خواص درمانی و کاربرد های مختلفی خواهند بود.
در واقع طبق آمار محققان طب سنتی بیش از 1260 نوع سرکنگبین با خواص دارویی و کاربرد های متنوع وجود دارد. این تنوع در تهیه سرکنگبین باعث شده که برای همه افراد در همه فصل های سال با مزاج و طبع های مختلف و درمان انواع بیماری ها قابل استفاده باشد.
نحوه اضافه کردن گیاهان دارویی به سرکنگبین به این صورت است که مقداری از برگ یا ریشه گیاه دارویی در مقداری آب و سرکه به مدت 24 ساعت خیسانده میشود و سپس آن را جوشانده و عصاره گیاه دارویی را از طریق صاف کردن گیاه بدست می آورند و در هنگام تهیه سرکنگبین به ترکیبات پایه آن که همان سرکه و عسل است اضافه میکنند.
کاربرد و خواص سرکنگبین یا سکنجبین از دیدگاه حکیمان طب سنتی :
برخی از طبیبان طب سنتی بهترین زمان مصرف سرکنگبین را فصل بهار و تابستان میدانند و معتقدند برای رفع تشنگی و ایجاد سردی در بدن و همچنین رهایی اعضای بدن از اخلاط و پاکسازی آنها از رگ ها ، تقویت و پاکسازی معده و کبد ، باز کردن عروق و تقویت قلب بسیار موثر است و استفاده از آن را بسیار پیشنهاد کرده اند.
منابع طب سنتی این شربت ایرانی را که ریشه در تمدن ایرانی دارد را به همه افراد با تمام طبع ها و مزاج ها برای تقویت عمومی بدن و درمان انواع بیماری ها معرفی میکنند.
سرکنگبین چگونه عفونت ها را از بین میبرد ؟
مکانیسم سرکنگبین در درمان عفونت ها به این صورت است که عسل موجود در آن عفونت ها را پاکسازی و دفع میکند و سرکه منافذ را میبندد و اجازه نمیدهد عفونتی مجدد وارد شود به همین دلیل در درمان عفونت ها بسیار موثر است. سرکنگبین اخلاط رقیق را غلیظ و اخلاط غلیظ را رقیق میکند.
طرز تهیه گام به گام سکنجبین (سرکه انگبین یا سرکنگبین)
سکنجبین رو چطوری باید درست کنیم؟ (طبق نظر شیخ الرئیس بوعلی سینا)
به ازای هر واحد عسل، چهار واحد آب بریزین و بذارین بپزه تا موقعی که کف بالا بیاره و کف رو بردارین.
اگه عسل، خالص نباشه خیلی کف بالا میاره و شما تا وقتی که عسل کف بالا میاره همین طور بزارین توی آب بجوشه تا موقعی که نصف آبی که اضافه کرده بودین بخار بشه.
خب حالا به اندازه ی نصف عسل که اول اضافه کرده بودین، سرکه بریزین و بذارین خوب با عسل بجوشه و قاطی بشه زمانی سکنجبین درست میشه که مزه ی سرکه کاملا با مزه ی عسل مخلوط شده باشه و سرکه خام نمونده باشه.
اگه مزه ی سرکه ی توی سرکه انگبین شما رو اذیت می کرد عسلش رو بیش تر کنین و اگه شیرینی عسل دلتون رو میزد یکم سرکه بیشتر بهش اضافه کنین تا با مذاقتون سازگار بشه.
نکات و فوایدی در مورد سرکه انگبین (سرکنگبین، سکنجبین)
1260 نوع سرکنگبین داریم سرکنگبین شامل سرکه و عسل خالی هم داریم ولی بذوری، سفرجلی، افتیمونی وغیره هم داره.
سرکنگبین یکی از داروهای مفرح وضد سودای قلب هست.
سرکنگبین رو واسه اولین بار جالینوس درست کرده.
سرکنگبین واسه از بین بردن موانع همه کاره هست.
مُقَطِّع هست (قطعه قطعه کننده، دوایی که به خاطر قوه حرارت و لطافت و نفوذ خودش بین سطح عضو و خِلط لَزِج میچسبه و به اون نفوذ میکنه بدون اینکه قوام خلط رو تغییر بده یعنی بدون اینکه خلط رو رقیق یا غلیظ کنه تکه تکه میکنه و اون رو از عضو جدا و قابل دفع میکنه ).
جال هست (جلا دهنده و پاک کننده، دوایی که رطوبت لزج غلیظ رو از سطح عضو یا دهانه ی منفذها پاک کنه و دفع کنه، بهش جالی میگن).
هم در ترقیق، غلیظ هست و هم در تغلیظ، رقیق عمل میکنه (یعنی اگه خلطی غلیظه رقیق میکنه و اگه خلطی رقیقه اون رو غلیظ میکنه).
سرکنگبین یه داروی ذوالفنون وهمه کاره هست.
سرکنگبین یه منضج، مسهل و مصلح خوبی هست.
(منضج: پزنده و به کمال اعتدال رساننده قوام اخلاط و مواد و اون دواییه که قوام اخلاط رو تعدیل و اون ها رو قابل دفع میکنه؛ مسهل: یعنی نرم کننده شکم، چیزی که باعث اسهال بشه)
بهترین شکل استفاده از سرکنگبین، سرکه وانگبین هست.
استاد بنی هاشمی: سکنجبین (شکری) رو خیلی نمی پسندم. چون شکر موجود تو بازار خوب نیست اما عسل، حداقل کمی از خواص عسل طبیعت رو داشته و اثر دارویی داره.
بعد غذا میتونیم به جای آب یا این دوغ های فرمایشی، از شربت سرکنگبین استفاده کنیم.
معین هضم هست.
اخلاط رو در بدن معتدل میکنه و در واقع از معجزات دارویی تو طب سنتی اسلامی هست.
نفوذ عوامل غذایی به سلول ها رو سریع تر می کنه این یعنی مُلَطِّف هست یعنی لطافت بخش به غذاست.
سرکه دشمن عفونت های خونی هست، خصوصا اگه به شکل سرکنگبین باشه.
گاهی تو بعضی از آزمایشات خون عفونت هایی در خون دیده میشه، مثلا گلبول های سفید زیاد میشن، یا به علت های مختلف در دیواره ی روده خراشی به وجود میاد که عفونت کرده و وارد دستگاه گردش خون میشه یکی از داروهای بسیار خوب همین سرکنگبین هست اما انتظار نداشته باشین که با خوردن 10 روز یک بار یا مثلا مدت کوتاهی یا به شکل بریده بریده درمان بشین.
سرکنگبین از جمله داروهاییه که باید مداوم و به شکل مستمر استفاده بشه.
برخی از انواع سرکنگبین ( سکنجبین ، سرکه انگبین ) در طب سنتی :
سرکنگبین نعنایی برای دفع سودا ، بلغم و صفرا :
ترکیب عسل ، سرکه و عرق نعناع
سرکنگبین سفرجلی برای افزایش اشتها و تقویت معده :
ترکیب سرکه ، عسل و آب به
سرکنگبین سفرجلی لیمویی برای تقویت قلب ، معده و کبد :
سرکه انگور ، گلاب ، آب به ، آب لیمو ، عسل یا قند سفید
سرکنگبین رازیانه ای برای متعادل سازی هورمون ها و کاهش علائم یائسگی :
ترکیب سرکه ، عسل و عرق رازیانه
سرکنگبین زرشکی برای باز کردن عروق :
ترکیب زرشک و عسل
سرکنگبین تمر هندی برای کاهش حرارت معده و تقویت آن :
ترکیب سرکه انگور ، عسل یا قند سفید ، گلاب و تمر هندی
سرکنگبین افتیمونی برای درمان بیماری وسواس و مالیخولیا :
سرکه انگور ، افتیمون و عسل یا قند سفید
سرکنگبین عنابی برای پاکسازی خون :
ترکیب عناب ، افتیمون ، سرکه انگور ، گلاب ، عسل یا قند سفید
سرکنگبین هندبایی برای رفع گرمی کبد و گرفتگی عروق کبد و تحال :
ترکیب سرکه ، عسل و کاسنی
برای نفوذ بیشتر به عروق :
ترکیب سرکه ، عسل و گلاب
